Klub Młodego Odkrywcy w Pielgrzymowicach

Na następne zajęcia każdy przynosi ze sobą: piłeczkę pingpongową kątomierz nitkę taśmę klejącą Do zobaczenia! :-)

Komety są ciałami niebieskimi zbudowanymi z odłamków skalnych i lodu. Poruszają się w Układzie Słonecznym po orbitach. Można je obserwować w momencie zbliżania się do Słońca. Ciepło gwiazdy powoduje, że na niebie wyglądają jak mgliste plamy z długimi cienkimi ogonami. Najbardziej znaną spośród wszystkich komet krótkookresowych, czyli takich, które obiegają Słońce w czasie krótszym niż 200 lat, jest kometa Halley'a. Jej czas obiegu wynosi ok. 76 lat. Ostatnio można ją było zaobserwować na niebie w 1986 roku. Zaś 1 kwietnia 1997 roku najaśniejszym tego typu obiektem była kometa długookresowa Halley'a - Boppa, która została okrzyknięta Wielką Kometą z 1997 roku. Jeden obieg wokół Słońca tej komety to około 2534 lata. Poznaniem komet zajmuje się Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). Używa do tego celu bezzałogowego statku kosmicznego o nazwie Rosetta.

Chmury składają się z wody, która odparowała z powierzchni Ziemi. Zmiany stanu skupienia wody można zaobserwować w wyniku zmiany temperatury, albo zmiany ciśnienia. Kropelki wody w chmurze są bardzo małe. Ich średnica jest mniejsza niż 0,05 mm. Gdy tych maleńkich kropelek w chmurze jest bardzo dużo- zaczynają się ze sobą sklejać. Połączone stają się ciężkie i w wyniku działania siły grawitacji spadają na Ziemię w postaci kropel deszczu. A jak zrobić chmurę w butelce?

Rozszerzalność temperaturowa Rozszerzalność temperaturowa (cieplna, termiczna), to zwiększanie objętości ciał w miarę wzrostu temperatury i zmniejszanie ich objętości w miarę obniżania temperatury. Ogrzane ciała stałe, ciecze i gazy zwiększają swoją objętość, gdyż ich cząsteczki po dostarczeniu im ciepła poruszają się szybciej. Największą rozszerzalnością temperaturową odznaczają się gazy, najmniejszą zaś ciała stałe. Rozszerzalność cieczy i ciał stałych jest różna i zależna od rodzaju substancji. Tyle teorii, a teraz praktyka... Tym razem na zajęciach wykonaliśmy proste doświadczenie na rozszerzalność temperaturową gazów przy użyciu suszarki, różnych wielkości plastikowych worków i szerokiej taśmy klejącej. Przy okazji mogliśmy znów doświadczyć siły grawitacji, ponieważ kiedy puściliśmy dwa sklejone ze sobą worki nadmuchane zwykłym powietrzem to spada ły one na ziemię. Na worki działały wtedy dwie siły: siła grawitacji skierowana pionowo w dół i siła pochodząca od otaczaj